روش قرآن‌بنیان فرهنگ‌سازی امر به معروف و نهی از منکر در مرحله تشکیل و استقرار جامعه دینی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، قم

چکیده

از جمله موضوعات مهم اجتماعی، امر به معروف و نهی از منکر است که با تلاش­های پیگیر پیامبرˆ و تدبیر حکیمانه الهی در نزول تدریجی قرآن به‏تدریج بخشی از هویت دینی جامعه اسلامی شد؛ لذا کشف روش قرآن در این باره با توجه به تکرار آن در آیات قرآن، نوع مخاطبان آیات، کیفیت توزیع در سُور و دوره­های رشد اجتماع مؤمنان ضروری می­نماید. پژوهش حاضر با بررسی توصیفی ـ تحلیلی آیات امر به معروف و نهی از منکر، در صدد کشف روش قرآن در فرهنگ­سازی این مهم، در مرحله تشکیل و استقرار جامعه دینی ضمن سوره­های مدنی می­باشد. در مرحله نخست باید ارزش­ها تبدیل به هنجار شده، قدرت و علوّ اجتماعی شکل گرفته باشد و متقیان، مؤمنان و عموم افراد جامعه ایمانی به عنوان یک رفتار اجتماعی برای نظارت عمومی اقدام نمایند. سپس جامعه دینی، ادیان دیگر را نیز به هنجارها فرا بخواند و درنهایت با قدرت روی زمین تبدیل به حکومت شود تا بستر مناسب برای اجرای این دو واجب فراهم گردد و جامعه دینی با قدرت و تمکن، برای حفظ و حمایت از هنجارها و برچیده‏شدن ناهنجاری­ها در جامعه اقدام به امر به معروف و نهی از منکر نماید.

کلیدواژه‌ها

  1. آلوسی، محمود؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ ج14، بیروت: دار الکتب العلمیة، 1415ق.
  2. ابن­اثیر، مبارک بن محمد؛ النهایة فی غریب الحدیث و الأثر؛ ج3، تحقیق محمود محمد طناحی، طاهر احمد زاوی؛ قم: مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، 1367.
  3. ابن­عاشور، محمد بن طاهر؛ التحریر و التنویر؛ ج3، 17 و 28، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی، 1420ق.
  4. ابن­فارس، احمد بن فارس؛ معجم مقاییس اللغة؛ تحقیق هارون عبدالسلام محمد؛، ج1 و 6، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، 1404ق.
  5. ازهری، محمد بن احمد؛ تهذیب اللغة؛ ج2 و 6، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1421ق.
  6. الدوسری، منیرة محمد ناصر؛ اسماء سور القرآن و فضائلها؛ بیروت: دار ابن‏جوزی، 1426ق.
  7. المیدانی، عبدالرحمن حسن حبنکة، تفسیر تدبری للقرآن الکریم بحسب النزول؛ ج4 و 15، دمشق: دار القلم، 1420ق.
  8. انصاری، مرتضی بن محمدامین؛ المکاسب المحرمة و البیع و الخیارات؛ ج2، قم: کنگره جهانى بزرگداشت شیخ اعظم انصارى‌، 1415ق.
  9. باقی نصرآبادی، علی؛ مبانی جامعه‏شناسی؛ قم: انتشارات یاقوت، 1382.
  10. بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن؛ تحقیق قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة العبثة قم؛ ج5، تهران: بنیاد بعثت، 1416ق.
  11. بغدادی، علاء­الدین؛ لباب التأویل فی معانی التنزیل؛ تحقیق محمدعلی شاهین؛ ج1، بیروت: دار الکتب العلمیة، 1415ق.
  12. بهجت­پور، عبدالکریم؛ شناخت‏نامه تنزیلی سوره­های قرآن کریم؛ قم: تمهید، 1394.
  13. مرکز فرهنگ و معارف قرآن؛ دائرة المعارف قرآن کریم؛ ج4، چ4، قم: مؤسسه بوستان کتاب، 1390.
  14. ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن محمد؛ الکشف و البیان عن تفسیر القرآن؛ تحقیق ابی‎محمد ابن­عاشور و نظیرساعدی؛ ج3، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1422ق.
  15. جرجانی، ابوالمحاسن حسین بن حسن؛ جلاء الأذهان و جلاء الأحزان؛ ج6، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1378.
  16. جوادی آملی، عبداللّه؛ تفسیر تسنیم؛ ج15، چ5، قم: انتشارات اسراء، 1390.
  17. حسینی همدانی، محمد؛ انوار درخشان در تفسیر قرآن؛ ج3، تهران: لطفی، 1404ق.
  18. خراسانی، محمدکاظم؛ کفایة لاصول؛ تحقیق مجتبی المحمودی؛ ج1، چ7، قم: مجمع الفکر الاسلامی، 1438ق.
  19. خرمشاهی، بهاء­الدین؛ دانشنامه قرآن و قرآن‏پژوهی؛ چ2، تهران: انتشارات ناهید، 1381.
  20. راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ مفردات الفاظ القرآن؛ بیروت: دار القلم، 1412ق.
  21. رشیدرضا، محمد؛ تفسیر المنار؛ ج1 و 4، [بی­جا]: الهیئة المصریة العامة للکتب، 1990م.
  22. داوودی، محمد؛ سیره تربیتى پیامبرˆ و اهل بیت‰، ج2، [بی­جا]: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1384.
  23. سیوطی، جلال‏الدین؛ الإتقان فی علوم القرآن؛ تحقیق سعید مندوب؛ ج1، چ2، بیروت: دار الفکر، 1421ق.
  24. شاذلی، سید بن قطب بن ابراهیم؛ فی ظلال القرآن؛ ج2، چ17، بیروت: دار الشروق، 1412ق.
  25. شحاته، محمود عبداللّه؛ اهداف کل سورة و مقاصدها فی القرآن الکریم؛ ترجمه محمدباقر حجتی؛ ج1 ـ 2، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1999م.
  26. صادقی تهرانی، محمد؛ الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنة؛ ج28، چ2، قم: انتشارات فرهنگ اسلامی، 1365.
  27. صعیدی، عبدالمتعال؛ النظم الفنی فی القرآن؛ مصر: مکتب الآداب، [بی­تا].
  28. طالقانی، محمود؛ پرتوی از قرآن؛ ج5، چ4، تهران: شرکت سهامی انتشار، 1362.
  29. طباطبایی، محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ ج3، 14 و 19، چ5، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1417ق.
  30. طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ ج1 ـ 2، چ3، تهران: انتشارات ناصر خسرو، 1372.
  31. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر؛ تاریخ الطبری (تاریخ الأمم و الملوک)؛ ج3، بیروت: [بی­نا]، 1411ق.
  32. طوسی، محمد بن حسن؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ ج3، بیروت: دار احیاء التراث العربی، [بی­تا].
  33. عاملی، محمد بن حسن؛ وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشیعة؛ ج2، قم: انتشارات آل البیت‰ لإحیاء التراث، [بی­تا].
  34. فاضل مقداد، جمال‏الدین مقداد بن عبداللّه؛ کنز العرفان فی فقه القرآن؛ تصحیح محمدباقر بهبودی؛ ج2، تهران: انتشارات مرتضوی، 1373.
  35. فراهیدی، خلیل بن احمد؛ کتاب العین؛ ج2، چ2، قم: نشر هجرت، 1409ق.
  36. فضل­اللّه، محمد حسین؛ من وحی القرآن؛ ج1، 2، 7 ـ 5 و 22، چ2، بیروت: دارالملاک للطباعة و النشر، 1419ق.
  37. فیض کاشانی، ملامحسن؛ تفسیر الصافی؛ تحقیق حسین اعلمی؛ ج5، چ2، تهران: انتشارات الصدر، 1415ق.
  38. فیومی، احمد بن محمد؛ مصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی؛ ج2، چ2، قم: مؤسسة دار الهجرة، 1414ق.
  39. قرائتی، محسن؛ تفسیر نور؛ ج1، چ11، تهران: مرکز فرهنگی درس­هایی از قرآن، 1383.
  40. قرشی، علی‏اکبر؛ قاموس قرآن؛ ج4، چ6، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1371.
  41. قمی، علی بن ابراهیم؛ تفسیر القمی؛ تحقیق طیب موسوی جزایری؛ ج1 ـ 2، چ3، قم: دار الکتاب، 1363.
  42. کاشانی، ملاّفتح الله؛ تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین؛ ج2، تهران: کتاب فروشی محمدحسن علمی، 1336.
  43. مجلسی، محمدباقر؛ بحار الانوار الجامعة لاخبار الائمة الأطهار؛ ج100، تهران: نشر اسلامی، [بی­تا].
  44. مروارید، علی‏اصغر؛ سلسلة الینابیع الفقهیة؛ ج9، بیروت: مؤسسة فقه الشیعة و الدار الاسلامیة، 1410ق.
  45. مدرسی، محمدتقی؛ من هدی القرآن؛ ج1، تهران: دار محبی الحسین، 1419ق.
  46. مصطفوی، حسن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ ج1 و 12، چ3، بیروت: دار الکتب العلمیة، 1430ق.
  47. معرفت، محمدهادی؛ التمهید فی علوم القرآن؛ ج1، چ2، قم: مؤسسة نشر اسلامی، 1415ق.
  48. مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه؛ ج2 ـ 3، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1374.
  49. نجفی، محمدحسین؛ جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام؛ ج21، چ3، تهران: دار الکتب الاسلامیة، 1362.
  50. واحدی نیشابوری، علی بن احمد؛ اسباب نزول القرآن؛ بیروت: دار الکتب العلمیة، 1411ق.