جایگاه عقل در شیوه تفسیری قرآن به قرآن در کتاب المیزان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش‌آموخته حوزه علمیه قم، دکتری فلسفه دانشگاه اصفهان

چکیده

آنچه موجب تفاوت شیوه تفسیری قرآن به قرآن از دیدگاه‎های ظاهرگرا در فهم وحی می­شود، توجه به نقش عقل در شکل­گیری این شیوه فهم است. با تأمل در اصولی که علامه طباطباییŠ در تفسیر المیزان به‌خصوص در بخش مقدمه ذکر می­کنند، مشخص می­شود این شیوه تفسیری در بستر توافق حداقلی عقل و وحی شکل می­گیرد. این توافق حداقلی به شکل سلبی این چنین قابل بیان است که گزاره‌های عقلانی در تناقض یا تضاد با وحی نیستند. با این حال توافق عقل و وحی در تعاملی رو به رشد و سازنده، در این شیوه تفسیری تبدیل به توافق حداکثری و ایجابی می­شود. این توافق ایجابی و حداکثری در این چهارچوب محقق می­شود که عقل هرچند از لحاظ زمانی مقدم بر اثبات وحی است، وحی از لحاظ شرافت و رتبه، مقدم بر عقل است. عقل با تصدیق گزاره فوق، ابتدا در نسبت با وحی، نقش پذیرنده معارف وحیانی در فهم مفهوم و تشخیص مصداق را دارد و پس از گذراندن دو مرحله مذکور، با شکوفاکردن استعدادها و توانایی­های خود در مرحله سوم یعنی مرحله نظریه‎پردازی به تبیین، نقد و بررسی مفاهیم عقلی و استدلال بر آنها می­پردازد. با تبیین این مدعا مشخص می‎شود ذکر مباحث فلسفی در تفسیر المیزان، تکمیل‌کننده شیوه تفسیری قرآن به قرآن است و نمی‎توان آنها را مباحثی استطرادی یا مغایر با این شیوه تفسیری دانست.

کلیدواژه‌ها

  1. ابراهیمی دینانی، غلامحسین؛ ماجراهای فکر در اندیشه اسلامی؛ تهران: طرح نو، 1375.
  2. ابراهیمی، محسن؛ «تحقق معنا و مصداق در تفسیر و تطبیق قرآن کریم از نگاه علامه طباطبایی»، ‎ قرآن شناخت؛ ش1 (پیاپی 16)، بهار و تابستان 1395، ص32 ـ 38.
  3. ابن‌سینا؛ الشفاء؛ سعید زاید؛ قم: کتابخانه آیت الله مرعشی، 1404ق.
  4. ـــــ؛ الاضحویة فی المعاد؛ چ1، تهران: نشر شمس تبریزی، 1382.
  5. استرآبادی، محمدامین؛ الفوائد المدنیه؛ قم: دار النشر لاهل البیت، ١٣۶٣.
  6. اوسی، علی و سیدحسن میرجلیلی؛ روش علامه طباطبایی در تفسیر المیزان؛ تهران: نشر بین الملل، 1381.
  7. علوی مهر، حسین؛ روش‌های و گرایش‌های تفسیری؛ قم: اسوه، 1384.
  8. حیدری، کمال؛ اصول التفسیر و التأویل؛ چ2، قم: ‎ دار فراقد للکتابه و النشر، [بی‎تا].
  9. ربانی گلپایگانی، علی؛ عقل و دین در پرتو قرآن کریم؛ قم: رائد، 1396.
  10. طباطبایی، محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ قم: اسماعلیان، 1371.
  11. ـــــ؛ علی و فلسفه الهی؛ چ1، قم: دفتر انتشارات اسلامی، 1388.
  12. ـــــ؛ قرآن در اسلام؛ تهران: دار الکتب الاسلامیه، 1354.
  13. ـــــ؛ الرسائل التوحیدیه؛ بیروت: مؤسسه نعمان، [بی‎تا].
  14. معرفت، هادی؛ التفسیر و المفسرون؛ مشهد: الجامعة الرضویة للعلوم الاسلامیه، 1418ق.
  15. مودب، سیدرضا؛ روش‌های و گرایش‌های تفسیری؛ قم: اشراق، 1381.
  16. ملاصدرا؛ الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیه؛ بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1981م.
  17. ـــــ؛ تفسیر القرآن الکریم؛ قم: بیدار، 1366.
  18. Aquinas,Thomas; Summa Theologiae; second part of second vol. (S. S)‎, Appendices and Glossaries by Thomas Gilby O. P.; Cambridge: Black friars, 1964.
  19. Gilson, Etienne; Reason And Revelation In The Middle Ages; New York & London: Charles Scribner's sons, 1939.